Gaspar Octavio Hernández
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
13 listopada 1918 |
| Narodowość |
panamska |
| Język | |
| Dziedzina sztuki |
literatura |
Gaspar Octavio Hernández (ur. 4 lipca 1893 w Panamie, zm. 13 listopada 1918[1] tamże) – panamski poeta, dziennikarz i pisarz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w dzielnicy Santa Ana w Panamie[2], we wciąż należącym do Kolumbii departamencie Panamy. Był synem Federico Hernándeza i Manueli Marceliny Solanilly[3]. Ojciec porzucił rodzinę gdy Gaspar był małym dzieckiem[4], matka zmarła kilka lat później. Formalną edukację zakończył po zaledwie trzech klasach. Jako jedenastolatek stracił również braci, którzy popełnili samobójstwo[5].
Jego wczesne życie splotło się silnie z historią Panamy, tak z wojną tysiąca dni jak również z oderwaniem się terytorium od Kolumbii. Jako dziesięciolatek przyszły poeta wziął udział w manifestacji separatystów panamskich, której przewodził generał Domingo Díaz. W życiu dorosłym aktywny politycznie, był radnym dystryktu stołecznego (1914–1916)[6].
Istotna postać środowiska dziennikarskiego młodej republiki, w 1913 założył pismo "Prensa Libre"[7]. Związany również z politycznym "La Voz del Pueblo", kierował też stołeczną "La Estrellą de Panamá". W redakcji tej ostatniej zaskoczyła go przedwczesna śmierć, spowodowana gruźlicą[8].
Jako poeta debiutował wierszem Mármol Sagrado opublikowanym na łamach pisma "Variedades" w 1909. Jego twórczość, zaliczana do modernizmu, charakteryzuje się dużą muzycznością[9], przewijają się w niej motywy patriotyczne, miłosne, czasem znaleźć w niej można odwołania do Biblii. Pozostawił choćby Melodías del pasado (1915) i Cristo y la mujer de Sichar (1916) oraz, opublikowane pośmiertnie, La copa de amatista (1923)[10].
Doczekał się dwojga dzieci, syna Octavia Augusta (1916–1975) i córki Armindy (1918–1951)[11].
Panamski Dzień Dziennikarza obchodzony jest w rocznicę śmierci twórcy[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ivania Yanez: Gaspar Octavio Hernández: Día del Periodista. [w:] La Universidad [on-line]. launiversidad.up.ac.pa, 2020-11-13. [dostęp 2021-01-01]. (hiszp.).
- ↑ Ivania Yanez: Gaspar Octavio Hernández. [w:] La Universidad [on-line]. launiversidad.up.ac.pa, 2018-12-12. [dostęp 2021-01-01]. (hiszp.).
- ↑ Carlos Javier Jarquín: Centenario del fallecimiento de Gaspar Octavio Hernández. [w:] Periódico El Sol [on-line]. elsolweb.tv, 2018-11-13. [dostęp 2021-01-02]. (hiszp.).
- ↑ Carlos Javier Jarquín: Periodista Gaspar Octavio Hernández. [w:] El Siglo [on-line]. elsiglo.com.gt, 2019-11-16. [dostęp 2021-01-02]. (hiszp.).
- ↑ Rommel Escarreola Palacios: Gaspar Octavio Hernández: I Parte del Patriota. [w:] El Siglo [on-line]. elsiglo.com.pa, 2020-02-22. [dostęp 2021-01-02]. (hiszp.).
- ↑ Ricardo Arturo Ríos Torres: Gaspar Octavio Hernández: un periodista contestatario. [w:] La Estrellą de Panamá [on-line]. laestrella.com.pa, 2017-11-13. [dostęp 2021-01-01]. (hiszp.).
- ↑ Félix E. Villarreal V.: Recordando al ‘Cisne Negro’ y maestro del periodismo nacional. [w:] Upinforma Diario Digital [on-line]. upinforma.com, 2016-11-14. [dostęp 2021-01-01]. (hiszp.).
- ↑ Adiel Bonilla: Gaspar Octavio Hernández, por las sendas de un periodista a carta cabal. [w:] Panamá América [on-line]. panamaamerica.com.pa, 2018-12-28. [dostęp 2021-01-01]. (hiszp.).
- ↑ Rommel Escarreola Palacios: Gaspar Octavio Hernández: V Parte del Patriota. [w:] El Siglo [on-line]. elsiglo.com.pa, 2020-02-22. [dostęp 2021-01-02]. (hiszp.).
- ↑ Isabel Barragán de Turner: Hernández, Gaspar Octavio (1893-1918).. [w:] La web de las biografías [on-line]. mcnbiografias.com. [dostęp 2021-01-01]. (hiszp.).
- ↑ Redacción Digital La Estrella: El desconocido linaje del poeta. [w:] La Estrellą de Panamá [on-line]. laestrella.com.pa, 2012-11-13. [dostęp 2021-01-01]. (hiszp.).
- ↑ Redacción Metro Libre: Gaspar Octavio Hernández. [w:] Metro Libre [on-line]. metrolibre.com, 2020-11-13. [dostęp 2021-01-01]. (hiszp.).